John of Wallingford, angielski kronikarz (zm. w 1214r.) twierdził, że Wikingowie cieszyli się względami angielskich kobiet, ku ubolewaniu ich męskich pobratymców, ponieważ kąpali się aż raz w tygodniu.
Vaugham, Richard, „The Chronicle Attributed to John of Wallingford”, w Camden Miscellany XXI, 1958
Wiemy z wykopalisk przeprowadzonych w Yorku, że Wikingowie używali mchu i kawałków materiałów jako odpowiednika dzisiejszego papieru toaletowego.
Townend, Matthew, Viking Age Yorkshire, 2014, s. 157
Król norweski Harald Hardrada (zm 1066r.) posiadał aż 13 skaldów (nadwornych poetów) komponujących poematy na jego cześć. Jest to największa liczba w historii wszystkich Skandynawskich królów.
Jónsson, Guðni, Edda Snorra Sturlusonar, ed.1954
W Norwegii, podobnie jak w Danii i Szwecji, starodawnym zwyczajem było, że tam, gdzie znajdowały się wspaniałe rezydencje królewskie i sale biesiadne, siedzisko króla znajdowało się na ławie zwróconej w stronę słońca. Królowa siedziała po lewej stronie króla i miejsce to nazywano „drugim siedzeniem”. Miejsce znajdujące się najbliżej „drugiego siedzenia” zarówno po stronie męskiej, jak i żeńskiej, uznawano za najbardziej honorowe. Miejsce położone najdalej i najbliżej drzwi było najmniej honorowe.
Morkinskinna, Rozdział 53
Sagi Północy 